به گزارش خبرنگار شهر روشن از کرمانشاه، فریدالله ادیب آیین به عنوان یک هنرمند چندزبانه در زمینه‌های موسیقی و نقاشی فعالیت دارد و توانسته است این دو هنر را با هم ترکیب کرده و تجربه‌های هنری چندحسی و چندبعدی ایجاد کند.

این هنرمند، به تبدیل نت‌های موسیقی به رنگ‌ها و برعکس این فرآیند پرداخته و تحقیقاتی در این زمینه انجام داده است این الگوی تلفیقی از موسیقی و نقاشی انتزاعی، هنر ناملموس و ملموس را به یکدیگر مرتبط کرده و تجربه‌های شنیداری و بصری را با هم ترکیب کرده است.

ادیب آیین در تلفیق نت های موسیقی و نقاشی به سبک اکسپرسیونیت انتزاعی درموسیقی هندوستانی کارناتیک Carnatic music، باگام‌های ملاکارتا (MelaKarta) هفت پرده و راگا بهیروی (Bhairavi Raga)، همچنین آدیب آیین آثاری خلق کرده، که در آن از موسیقی راگا‌هایی استفاده می‌شود و در افغانستان نیز رایج هستند.

این ترکیب موسیقی با نقاشی انتزاعی یک تجربه هنری چندحسی و چندبعدی ایجاد می‌کند. این تجربه هنری از طریق صدا و رنگ، احساسات و تجربیات هنرمند را بیان می‌کند. پیوند دو هنر را به سبک انتزاعی، تجربیات شنیداری و بصری را با هم ترکیب می‌کند و ارتباط درونی بین تجربیات بصری و شنیداری را تا حداقلی محو می‌کند.

با استفاده از موسیقی راگا‌های معروف از فرهنگ هندوستانی و افغانستانی، ادیب آیین این دو هنر را در آثار خود به یکدیگر مرتبط می‌کند. این ترکیب به بیننده امکان می‌دهد تا از طریق هماهنگی بین صدا و تصویر، به یک تجربه هنری چند زبانه دست پیدا کند.

ادیب آیین با تجسم روزمره و دقت در جزئیات، تلفیق نقاشی و موسیقی را به چالش کشیده و بیننده را به درک واقعیت موجود در آثار خود دعوت کرده است این رویکرد تلفیقی، نه تنها مرز بین دو هنر را محو کرده بلکه برای بحث و گفتگو در مورد حقیقت و بازنمایی در هنر یک فضای عمیق ایجاد کرده است.

این تلفیق بین موسیقی و نقاشی سبب ایجاد تجربه هنری فراگیر و اثرگذار می‌شود که از طریق صدا و رنگ، احساسات و تجربیات هنرمند را به بیننده منتقل می‌کند این ارتباط درونی بین تجربیات بصری و شنیداری با اعتقاد به ارتباط این دو عنصر، امکان تبدیل ریتم‌ها و ملودی‌های موسیقی به ترکیبات بصری را به وسیله خطوط روان، رنگ‌های زنده و فرم‌های پیچیده در آثار ادیب آیین فراهم می‌کند.

به نظر می‌رسد که این رویکرد نوآورانه و تلفیقی به ارتقاء تجربه هنری و گسترش حوزه هنر در جهات مختلف کمک کرده است برای درک دقیق‌تر و بیشتر از این اطلاعات، ممکن است به منابع رسمی یا مصاحبه‌های مرتبط با خود ادیب آیین مراجعه کنید.

فریدالله ادیب آیین با تلفیق موسیقی و نقاشی، سبک خاصی را در آثار خود به وجود آورده است، او با دقت در جزئیات هر دو هنر، از صحنه‌های روزمره و المان‌های موسیقی تاریخی الهام گرفته و این تلفیق را با طراحی هنری خود به تصویر می‌کشد مرز نامشخص میان دو هنر، این هنرمند را به اشتراک گذاری تفکرات عمیق در مورد مفاهیمی چون حقیقت و حافظه می‌کشاند و بازتاب دقیق از این مفاهیم در ذهن بینندگان ایجاد می‌کند.

تلفیق هنر نقاشی و موسیقی در زندگی روزمره و استفاده از طراحی نقاشی بر روی اشیاء کاربردی، نشان از اعتقاد ادیب آیین به افزایش دسترسی به هنر برای مخاطبان دارد او با تلفیق نقاشی و موسیقی، آثاری نئواکسپرسیونیستی و پراکشنیستی ایجاد کرده که احساسات چندگانه را به تصویر می‌کشند و در هنر نوآورانه‌ای، تحولاتی عمیق به وجود آورده‌اند.

آثاری چون “موسیقی و نقاشی” که با دقت جزئیات آن تکرار می‌شود، نشان از تفکرات ادیب آیین در مورد حقیقت، حافظه، و بازنمایی دارد این تلاش نه تنها در حوزه مهارت فنی بلکه در زمینه تحقیقات نظری هنری نیز به ارمغان آمده است.

رویکرد ادیب آیین به ترکیب نقاشی و موسیقی سبب ایجاد آثاری پر از اکشن و نئواکسپرسیونیسم شده است او از صحنه‌های روزمره و موسیقی تاریخی به عنوان الهام‌بخش استفاده می‌کند و با ایجاد مرز نامشخص بین دو هنر، به بحث در مورد حقیقت، حافظه، و بازنمایی دعوت می‌کند.

گفتی است، ادیب آیین با ترکیب رنگ‌ها، فرم‌ها و موسیقی، آثاری با عمق عاطفی و احساسات چندگانه خلق کرده است که تأثیرگذاری خود را از تجربیات شخصی و نظریات خود درباره هنر به نمایش می‌گذارد.

نویسنده: ذکریا محمودی

انتهای پیام/ت