به گزارش شهرروشن از کرمانشاه، ۳۰ اردیبهشت سال جاری همزمان با ماه مبارک رمضان و ایام میهمانی خدا، اما شبیخون و حمله اجرائیات شهرداری کرمانشاه به بیش از هفت خانوار کپرنشین که آلونک های ۲۴ الی ۴۰ متری ساخته بودند و مجوز آن را سالها پیش از اداره اوقاف و انشعابات را از شهرداری داشتند، این ماه پر فیض و برکت را قبل از فرا رسیدن عید فطر بر آنان ناگوار و دلخراش کرد.
براساس این گزارش، خبرنگار شهر روشن به اهالی شهرک فدک و برای دلجویی از خانواده آنان به ویژه زنده یاد “آسیه پناهی” (که براثر حملات و هجوم اجراییات و با وجود بیماری آسم، جانش را از دست داده بود)، سری زد و پای سخنان آنان نشست که خانوارها سخنان قابل توجه و تاملی را بیان کردند که پرده های دیگری از این ماجرای هولناک و فاجعه عظیم برداشت و به مرحله جدیدی از این پرونده حیرت آور رسید.
طبق مقررات هرگونه ساخت و ساز غیرمجازی بایست تخریب و با عوامل آن برخورد جدی شود، اما نه بدون مهلت، یک شبه و در قالب شبیخونی عجیب با نقشه‌ای عجیب و وحشیانه که طی آن یک نفر جان خود را بر اثر این حملات بی رحمانه از دست دهد و یا حتی از افراد عجیر شده و متهاجر از اردوگاه چشمه سفید استفاده شود، که این مسیله نیازمند ورود جدی مقام معظم رهبری، امام جمعه کرمانشاه، دستگاه های قضایی کشور به ویژه حجت‌الاسلام والمسلمین ابراهیم رئیسی مسؤول قوه قضائیه است تا به صورت ویژه بر این وقایع دلخراش رسیدگی کنند.
آنچه در این گزارش به همراه مستندات و با فایل صوتی و تصاویر اصلی و موثق از سوی این رسانه و با مراجعه به محله فدک کرمانشاه و گفت‌وگو با شهروندان میخوانید گوشه‌ای از ماجرای زمین خواری و نوع مقابله مسؤولان مربوطه و مدیران اجرایی با متصرفان است که بیانگر برخی مباحث مهم و پشت پرده از چنین ساختار غیرقانونی و برخوردهای تامل برانگیز متولیانی است که به جد می‌توان گفت محکوم اصلی ماجرا آنان هستند.

خبرنگار شهر روشن در گفت‌وگو با زهر نوازنده یکی از اهالی شهرک فدک به همراه دیگر شهروندان که در حملات اجرائیات شهرداری مورد آسیبهای جدی و تخریب ۱۰۰ درصدی منزل و وسایل زندگی خود قرار گرفته‌اند، نشست و سخنان و مطالبات جدی خود را مطرح کرد که در ادامه این مصاحبه تفصیلی به آن می‌پردازیم.
شهر روشن: از ۳۰ اردیبهشت بگویید ماجرا از چه قرار بود و در شهرک فدک کرمانشاه چه گذشت؟
زهره نوازنده: ما یکسال است که در شهرک فدک و در نزدیکی آریا شهر خانه ساختیم و یک هفته است که شهرداری با کمک یگان ویژه و نیروی انتظامی ساعت ۸ صبح روز ۳۰ اردیبهشت در حالی که همگی خوابیده بودیم به منازل ما هجوم آوردند و اسپری فلفل به ما پاشیده و ما را کتک زدند و از منزل بیرون کردند و با لودر همه آجرهای خانه را بدون اینکه مهلت دهند روی وسایل و اسباب اثاثیه ما ریختند.
همسر مرا به کلانتری بردند و زنها را به اردوگاه چشمه سفید بردند و بعد از ساعت ۲ ظهر ما را مرخص کردند، به خاطر اینکه وضع مالی ما خوب نیست، شوهرم کارگر است آمدیم شهرک فدک و این زمین را خریدیم و یکسال است به شهرداری مراجعه می‌کنیم تا مجوز به ما دهند اما مجوز ساخت نمی‌دهند به خاطر اینکه نمی‌توانیم بالای شهر ملک خریداری کنیم و سند داشته باشد، از طرفی شهرداری هم می‌گوید باید از اوقاف زمین ها را خریداری کنید و اوقاف هم ما را به شهرداری ارجاع می‌دهد.
هیچکدام از این دو اداره هیچ پاسخی به ما نمی‌دهند و یکسال می‌شود که زمین را خریدیم و یه شهرداری مراجعه می‌کنیم اما وعده ماه دیگر را به ما می‌دهند، اکنون تکلیف ما چیست؟ وسایلم همه زیر آوار رفته حتی یک لیوان برای ما سالم نمانده و همه اسباب منزلم تخریب شده و خدا می‌داند یک هفته داریم در چادر زندگی می‌کنیم و جان ما از جانوران گزنده در امان نیست، ما باید از کی کمک بخواهیم که به داد ما برسند، حتی در کشورهایی صهیونی هم در حق فلسطینی ها این ظلم را روا نمی‌کنند.
هر ارگانی رفتیم به فرمانداری مراجعه کردیم هیچ کسی جواب ما را نداد، ما هم ایرانی هستیم و جزو این مملکت ما هم ناموس این میهن هستیم، کی باید به داد ما رسیدگی کنند.
یکسال است این زمین را ساختیم و انشعاب آب و گاز و برق را گرفتیم، همسرم تحت پوشش بهزیستی است، نامه دادند به شهرداری مراجعه کردیم و انشعابات گرفتیم همسایه های هر کدام خانه ساختند آنها را نیز تخریب کردند.
هنگام ساخت به ما می گفتند که ساخت و ساز نکنید، شهرداری می گفت این مکان جزو فضای سبز است، اگر واقعا مجوز ندارند چرا مابقی منازل را تخریب نکردند و اگر قرار است فضای سبز شود پس همه را باید تخریب کنند.
اکنون از ۳۰ اردیبهشت و در ماه رمضان با هجوم به این منطقه بیش از ۶ الی هفت خانه را بدون اخطار و مهلت زمانی، تخریب کردند با فواصل دو کوچه در میان است.
بانو آسیه پناهی زنی ۵۵ ساله بود که هنگام تخریب منزلش مقاومت کرده بود و بعد با اسپری اشک آور و فلفل به دهان و صورتش زده بودند، این بنده خدا چون بیماری آسم داشت نتوانسته بود تحمل کند و جانش را از دست می‌دهد.
خانم پناهی چند روزی بود که خانه را ساخته بودند و ما یکسال بود که ساختیم، البته چندین سال در این محله مستاجر بودند.
برخی مسؤولان از طرف سپاه و بسیج به محله فدک آمدند، اما تاکنون کمکی به ما نشده و وضعیت ما اسفبار است، حتی خوراک و پوشاک مناسبی نداریم و حتی نیامدند بپرسند که زنده اید، چه بر سر شما آمده وضعیت شما چطور است و شب را با این ناامنی چگونه صبح می‌کنید، با دو بچه در این منطقه و با وجود جانواران و انواع بیماری ها امنیت جانی را نداریم.
ما یک خانوار با دو چه اینجا زندگی می‌کنیم و ۶ خانوار منازلشان تخریب شده و وضعیت نامناسبی داریم، از مسؤولان خواهش داریم اگر می‌توانید به ما کمک کنند بیایند وضع ما را ببینند، چرا به کمک زلزله‌زده ها و فلسطین می‌روند خوب ما که دیگر ایرانی هستیم و اینجا زندگی می‌کنیم، روزها از گرما نمی خوابیم و شبها از ترس جانوران خوابمان نمی برد.
اسمم زهره نوازنده است، خودم اهل بندعباسم و همسرم اهل شهرستان هرسین از توابع استان کرمانشاه است، قبلا هم در این اطرف شهرک فدک زندگی می‌کردیم و مستاجر بودیم.
ماموران اجراییات شهرداری کرمانشاه با خانم پناهی برخورد نامناسبی داشتند، حتی اخطاری به ما ندادند که وسایل خود را جمع کنیم.
قبلا فقط گفته بودند که ساخت و ساز نکنید، ما ساخت و ساز و هزینه برای آن نداشتیم و فقط در یک واحد ۲۴ متری زندگی می‌کردیم و همین یک اتاق را هم روی سر ما تخریب کردند.
ما با شهرداری اصلا مجادله و قاومت نکردیم، دلیل آن ها چه بود که به چشمان و صورت ما اسپری فلفل پاشیدند و در خواب به منازل ما هجوم آورند و چون زنم در منزلم پوشش حجابی نداشتم و بدون اینکه درب بزنند وارد منزل شدند و مردها دستشان به ما می‌خورد و اصلا دلیل حمله‌ور شدن و هجوم آنان را نمی‌دانستیم.
متحیر مانده بودیم چرا به ما این کار را کردند، چرا به فرزندانم حمله کردند و به آنها هم اسپری پاشیدند حتی سر کودک مرا هم به شیشه خودرو کوبیدند و همسرم را کتک زدند و زنان و کودکان را به زور وارد اتومبیل کردند، حتی مهمان ما که از شهرستان بود را هم در خواب زدند و از خانه بیرونمان کردند و ما را به اردوگاه بردند.
بیش از هزاران مامور از یگان ویژه آمده بودند، از کلانتری، از پاسگاه محله، اجراییات شهرداری، از شهرداری و چند نفر از زنان متهاجر از اردوگاه چشمه سفید با خود برای درگیری و حمله به ما آورده بودند.
چندتا مرد نامحرم به من و کودکانم لگد زدند و ما را با حمله از خواب بیدار کردند و با اسپری به دختر ۹ ساله و پسر ۷ ساله ام آسیب زدند.
ما اهالی شهرک فدک از آیت الله شیخ مصطفی علما امام جمعه کرمانشاه و نماینده ولی فقیه در استان، همچنین از مقام معظم رهبری خواهش داریم به وضع ما رسیدگی کنند بیایند و ببینید چطور با چه وضعیتی زندگی می‌کنیم، خداشاهده در شرایط سختی هستیم، هیچگونه امکاناتی و موارد خوراکی و پوشش مناسبت نداریم، به کودکانم کمک کنند خودم اینجا غریب هستم و یاوری نداریم در چادر کوچکی زندگی می‌کنیم.
اطلاع داشتیم که نبایست اینجا ساخت و ساز کنیم، اما باید راه قانونی را به ما می گفتند یا کمکی به ما داشتند، باید اجازه می‌دادند که وسایل خود را برداریم، نه اینکه بی رحمانه به ما حمله کنند، در صورتی که تکفیری ها هم چنین کاری با ما نمی‌کردند، انگار با این وضعیت و مسلح به دنبال جنایتکاران آمده بودند یک زن بی پناه چه کاری و تهدیدی داشت.
فرمانداری و دیگر ارگان ها به فریاد ما رسیدگی نمی‌کنند، کجا برویم، به رهبر انقلاب مراجعه کنیم، تصمیم داریم با همه مستندات پیش ایشان برویم و کمک بخواهیم، اکنون با ۱۰۰ میلیون هم نمی‌توانم وسایل زندگی ام را مجدد تهیه کنم، نباید خانه را با وسایل تخریب می کردند به ما امان می‌دادند.
انتهای پیام/ت