به گزارش پایگاه خبری شهر روشن از کرمانشاه، آیات نورانی قرآن کریم از سوی خداوند متعال (و از طریق جبرئیل به عنوان منبع وحی الهی) به پیامبر اسلام(ص) و برای هدایت، رستگاری، تفکر و افزایش تقوا در انسان‌ها ارسال شده است که هر آیه مبارک از این کتاب آسمانی بیان‌گر قدرت، سیطره و عظمت پرودگار در جهان است.
براساس این گزارش، پایگاه خبری شهر روشن استان کرمانشاه، بنا بر رسالت و تعهدی که در پرداختن به مباحث دینی و اعتقادی برای آگاهی‌رسانی بیشتر در این زمینه به افراد جامعه دارد، هر روز با انتشار صفحه‌ای نورانی از قرآن کریم در اشاعه دستورات الهی (در راستای پیشگیری از مهجوریت آیات نورانی و نیز ترویج فرهنگ قرآنی) تلاش می‌کند.
سوره مبارکه «بقره» به‌عنوان دومین سوره از قرآن کریم دارای ۲۸۶ آیه و جزو سوره‌های مدنی است که از دیگر نام‌های آن می‌توان به «فسطاط‌القرآن» اشاره کرد و با فضیلت‌ترین آیات آن نیز به آیه‌الکرسی شهرت دارد.

 
*سوره مبارکه «بقره» آیات نورانی ۳۰ الی ۳۷:
وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَآئِکَهِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً قَالُوٓا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِکُ الدِّمَآءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَنُقَدِّسُ لَکَ قَالَ إِنِّیٓ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (٣٠)
(به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من در روی زمین، جانشینی [= نماینده‌ای‌] قرار خواهم داد.» فرشتگان گفتند: «پروردگارا!» آیا کسی را در آن قرار می‌دهی که فساد و خونریزی کند؟! (زیرا موجودات زمینی دیگر، که قبل از این آدم وجود داشتند نیز، به فساد و خونریزی آلوده شدند. اگر هدف از آفرینش این انسان، عبادت است،) ما تسبیح و حمد تو را به جا می‌آوریم، و تو را تقدیس می‌کنیم.» پروردگار فرمود: «من حقایقی را می‌دانم که شما نمی‌دانید.»(۳۰)
وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَآءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَآئِکَهِ فَقَالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْمَآءِ هَٰٓؤُلَآءِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ (٣١)
سپس علم اسماء [= علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات‌] را همگی به آدم آموخت. بعد آن ها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست می‌گویید، اسامی این ها را به من خبر دهید!»(۳۱)
قَالُوا سُبْحَانَکَ لَا عِلْمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَآ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ (٣٢)
فرشتگان عرض کردند: «منزهی تو! ما چیزی جز آنچه به ما تعلیم داده‌ای، نمی‌دانیم؛ تو دانا و حکیمی.»(۳۲)
قَالَ یَآ آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّآ أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنِّیٓ أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ (٣٣)
فرمود: «ای آدم! آنان را از اسامی (و اسرار) این موجودات آگاه کن.» هنگامی که آنان را آگاه کرد، خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که من، غیب آسمان ها و زمین را میدانم؟! و نیز میدانم آنچه را شما آشکار می کنید، و آنچه را پنهان می داشتید!»(۳۳)
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَآئِکَهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوٓا إِلَّآ إِبْلِیسَ أَبَىٰ وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ (٣۴)
و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده و خضوع کنید!» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد، و تکبر ورزید، (و به خاطر نافرمانی و تکبرش) از کافران شد.(۳۴)
وَقُلْنَا یَآ آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَزَوْجُکَ الْجَنَّهَ وَکُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَیْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَهَ فَتَکُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ (٣۵)
و گفتیم: «ای آدم! تو با همسرت در بهشت سکونت کن؛ و از (نعمت های) آن، از هر جا می‌خواهید، گوارا بخورید؛ (اما) نزدیک این درخت نشوید؛ که از ستمگران خواهید شد.(۳۵)
فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا کَانَا فِیهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَکُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِینٍ (٣۶)
پس شیطان موجب لغزش آن ها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و (در این هنگام) به آن ها گفتیم: «همگی (به زمین) فرود آیید! در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود. و برای شما در زمین، تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود.»(۳۶)
فَتَلَقَّىٰٓ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (٣٧)
سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت؛ (و با آنها توبه کرد.) و خداوند توبه او را پذیرفت؛ چرا که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است.(۳۷)
انتهای پیام/ت