به گزارش شهر روشن از کرمانشاه، رسول مرادی یادداشتی انتقادی با موضوع بی‌تدبیری اعلام گرانی بنزین و اعتراضات مردم نسبت به این تصمیم دولت، که یک شبه مطرح و مشکلات بسیار را رقم زد، ارائه کرده است.
ملت بزرگ و شایسته ایران در طول شش سال ریاست جمهوری دکتر روحانی همواره شاهد سوءمدیریت و سیاست‌های غیرشفاف و پرهزینه وی بوده‌اند، وضع اسفبار اقتصاد کشور، تورم غیرقابل باور، نقدینگی ۲ هزار میلیاردی و کوچک شدن سفره مردم تنها یکی از این هزینه‌ها است.
یک بام و چند هوا داشتن حسن روحانی موضوعی است، که سبب ایجاد مشکلات عدیده در جامعه شده است. بسیاری اوقات سخنان امروز رئیس جمهور، که ادعا می کرد کلید تدبیر و امید را دارد با سخنان دیروزش ۱۸۰ درجه تفاوت و تناقض دارد.
نمونه آن همین موضوع افزایش ۳۰۰ درصدی بنزین آزاد و رشد پنجاه درصدی بنزین سهمیه‌ای است، که دولت در عید ۱۷ ربیع الاول به ملت عیدی داد.
حسن روحانی قبلا با بیان اینکه دو نرخی بودن سوخت موجب ایجاد رانت و فساد می‌شود آن را حذف کرد حال اقدام به افزایش چشمگیر بنزین و دو نرخی کردن آن می‌کند.
عدم صداقت و شفافیت رئیس جمهور و دیگر همکاران مربوطه اش در مورد سهمیه بندی سوخت با مردم ناراحتیش بیشتر از گران شدن سرسام آور بنزین نباشد کمتر نیست.
تا چندی پیش دولت موضوع افزایش قیمت سوخت را تکذیب می کرد و همین یکی دو روز قبل هم وزیر نفت آن را تایید نکرد و افزود اگر قرار باشد تصمیمی گرفته شود به مردم اطلاع می‌دهند و سخنگوی دولت هم گفت هفته بعد درباره آن تصمیم گیری و اعلام نظر می‌شود.
هنوز هفته بعد نرسیده به ناگاه بنزین سهمیه بندی می‌شود و اخبار آن در دقیقه ۹۰ و در دقایق نزدیک بامداد منعکس می‌شود و بیشتر مردم در وقت اضافه از آن مطلع می شوند.
بلافاصله رئیس سازمان برنامه و بودجه هم می‌گوید به مردم یارانه ای ماهانه بین ۵۵ تا ۲۰۵ هزار تومانی پرداخت می‌شود حال بماند که این رقم ناچیز (که معادل حدود ۲ کیلو گوشت و یا سه پوشک است) با تورم ناشی از گرانی سوخت و تورم سنگین کنونی کشور تناسب دارد؟ و یا چه تضمینی وجود دارد، که دولت تدبیر و امید مانند یارانه و به بهانه ای دیگر یارانه جدید را برای خیلی از افراد جامعه قطع نکند؟
دولت با اشاره به اینکه علت‌های همانند جلوگیری از قاچاق سوخت که ناشی از قیمت پائین اش در کشور است و یا کمک به مردم با نظر سران سه قوه اقدام به سهمیه بندی سوخت کرده است، این کار را توجیه می‌کند. حال در اینجا چند سوال پیش که باید از آقای روحانی پرسید.
آیا درآمد مردم ایران به اندازه کشورهایی که سوخت آن ها گرانتر بوده، هست (که البته بنا بر آمارها و وضع موجود نیست.)
آیا دو نرخی شدن سوخت دوباره موجب ایجاد رانت و سوءاستفاده برخی ها نمی‌شود؟
آیا راه جلوگیری از قاچاق و قاچاق سوخت جلوگیری واقعی و جدی از قاچاق است، یا افزایش ۳۰۰ درصدی آن که به اعتقاد کارشناسان تورم جدی را در پی خواهد داشت.
اگر سهمیه بندی سوخت با نظر سران سه قوه و به‌ویژه مجلس بوده است، پس چرا تعدادی از نمایندگان مجلس از این اقدام اعلام بی‌اطلاعی کرده و به شدت از آن انتقاد و ابراز نگرانی کرده‌اند؟
مگر چندی پیش نمایندگان مجلس به عدم افزایش قیمت سوخت رای ندادند؟ آیا نمایندگان ملت در این زمینه بازهم دور زده شده‌اند؟
آیا شما به فکر تبعات گران شدن سوخت و تورم ناشی از آن نبوده اید و مسؤولیت آن را می‌پذیرید؟
آیا این سخنان شما که افزایش سوخت به سود مردم است و هر لیتر بنزین می‌توانست به پنج هزار تومان برسد می‌تواند توجیه منطقی و مناسبی برای گرانی بنزین باشد؟
اگر مردم از شما بخواهند دیگر اینگونه به فکر آنان نباشید قبول می‌کنید؟
آیا بهتر نیست به جای توجیه، تکذیب و یک بام و چند هوا بودن با مردم صداقت داشته و حقایق را به آن ها گفت؟
آیا به نظر شما مردم انتظار ندارند که دولت و مسؤولان با آنان صادقانه سخن بگویند و در این صورت نمی‌توان به نتایج بهتری دست یافت؟
آیا جواب رای اعتماد مردم به شما، رییس مجلس و نمایندگان آن و دیگر مسؤولان و پاسخ به خون شهدا این است؟
و خیلی آیاهای دیگر که مردم منتظرند که پاسخگوی آن باشید و مسؤولیت عملکرد خود را بپذیرید.
یادداشت: رسول مرادی فعال رسانه‌ای در استان کرمانشاه
انتهای پیام/ت