به گزارش پایگاه خبری شهر روشن از کرمانشاه، اقدام جنایتکارانه آمریکا در حمله به هواپیماى مسافربرى جمهوری اسلامی ایران و شهادت ۲۹۰ انسان مظلوم که ۶۶ نفر آن ها کودکانی بودند که به عشق زندگی و رقم زدن فرداهای بهتر رویا پردازی می کردند، در دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ بسیارى از ابعاد نهفته هشت سال دفاع مقدس ملت ایران را در قبال تجاوز همه‏ جانبه قدرت ‏هاى استکبارى با عاملیت رژیم بعثى عراق آشکار کرد.
حمله به یک هواپیماى مسافربرى که در مسیر معینی حرکت می ‏کرد، پیام آشکار شکست نظام سلطه طاغوتی از مقاومت مردم ایران در طول هشت سال جنگ تحمیلی و حمایت بیش از ۵۰ کشور از یک رژیم خودکامه بود که در سایه سکوت کشنده سازمان های حقوق بشری رخ داد.

درد آور آنجا بود که  بعد از این اقدام جنایتکارانه، فرمانده ناو وینسنس از رئیس جمهور وقت آمریکا نشان افتخار دریافت می ‏کند، که این امر نیز نشان‏دهنده زیر پا گذاشتن حقوق بشر و حتى نرم‏ ها و قواعد بین المللی در حوزه نظامى است که آمریکایی ها هیچگاه خود را مقید به رعایت آن نمی ‏دانسته و نمی دانند.
انتخاب این روز به ‏عنوان روز “حقوق بشر آمریکایى ” توسط شوراى فرهنگ عمومى کشور ، فرصتى است تا نخبگان جامعه، طرفداران واقعی حقوق بشر، N.Gها و رسانه ها ی جمعی، بار دیگر در شرایطی که دولت حاکمه آمریکا ضمن نقض آشکار حقوق اولیه انسان ها، تحمل همین پیکر نیمه جان شورای حقوق بشر سازمان ملل را نکرده و خروج خود از این شورا را با صدور بیانیه ای اعلام می کند، نسبت به تنویر افکار عمومی تلاش کنند و ماهیت ضد حقوق بشرى نظام استکبارى آمریکا را برای ملت های آزاده جهان بازگو کنند.

نگاهی به پرونده حقوق بشر آمریکا اثبات کننده عدم حقانیت مقامات کاخ سفید در صیانت از حقوق بشر است، که حمله به هواپیمای مسافر بری نه نخستین نقض حقوق بشر بود و نه آنچه امروز از سوی این رژیم و حامیان او در اقصی نقاط جهان رخ می دهد، آخرین خواهد بود.
نگاهی به کارنامه آمریکا در مسائل مربوط به حقوق بشر از ۲۵۰ سال گذشته به جلو، نشان می دهد که آمریکایی ها در پرونده حقوق بشری، نه مدعی که بایستی در جایگاه متهم نشسته و به افکار عمومی جامعه خود و جهان پاسخ دهند.

نگاهی به وضعیت حقوق اقلیت ها، رنگین پوستان، مسلمانان، زنان، سیاهان، وضعیت آزادی شهروندی و زندگی خصوصی مردم، وضعیت نامناسب نگهداری مهاجرین در قفس های بلند و جدا سازی فرزندان از والدین مهاجرشان و نگهداری فرسنگ ها دورتر از والدینشان که این روزها انتشار تصاویر رغت بار آن، مدعیان کاخ سفید را رسواتر کرده است و همچنین نگاهی به آزادی مطبوعات و فعالیت های دسته جمعی مردم و جنبش های اجتماعی، نگاهی به زندان های مخوف آمریکا که برخی از آن ها بر روی کشتی در آب های آزاد هستند و تا سالیان سال مجوز ورود به خشکی را ندارند، نگاهی به وضعیت شکاف طبقاتی و نابرابری اجتماعی و … نشان می دهد که وضعیت آمریکایی ها در مسئله حقوق بشر کاملا ناگوار و مشابه وضعیت حقوق بشر در رژیم صهیونیستی است.

اکنون چنین رژیمی از وضعیت حقوق بشر در چین، ایران و ونزوئلا سخن گفته و به اعتراض پرونده حقوق بشری رژیم صهیونیستی، شورای بی خاصیت حقوق بشری سازمان ملل را ترک می کند.
طبیعی است آمریکایی که از یک سند رسمی مورد تایید سازمال ملل مثل برجام در کمتر از دوسال از توافق آن خارج و  توافق آب و هوایی پاریس را به بهانه اینکه با اجرای این توافق آمریکا از لحاظ اقتصادی  متضرر خواهد شد، زیر پا می گذارد، باید اسلاف ناخلفش به هواپیمای مسافربری موشک شلیک کنند و بمب های ۱۰ تنی بر روی کودکان مظلوم افغانی بریزند و فرزندان یمنی، عراقی، سوری را با سلاح های کشنده در اختیار سعودی و تروریست ها به خاک و خون بکشند و امروز نیز عنصر دیوانه ای همچون ترامپ حتی به  شعار های ظاهری حقوق بشر نیز بی اعتنایی کرده و خروج از شورای حقوق بشر را دستاورد بزرگ دولت خویش بخواند.

۱۲ تیر ۱۳۶۷ از یک سو سند مظلومیت و حقانیت ملت ایران  و از دیگر سو، سند رسوایی آمریکا و آل سعود و آل خلیفه است که در سایه شوم دولت جنایتکار آمریکا امروز کودکان مظلوم یمن، سوریه و بحرین را با سلاح های آمریکایی همچون شلیک موشک ناو وینسنس به هواپیمای مسافر بری ایران به خاک و خون می کشند.
انتهای پیام/ت