امروز : پنج شنبه, ۶ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 17 شوال 1445
- حجاب آینه بی غبار خوبیها است
- موضوع عفاف و حجاب و لزوم عمل به تکالیف از سوی دستگاه های حاکمیتی
- حفظ پوشش اراضی جنگلی کرمانشاه وظیفه عمومی است
- کودکان کار در کرمانشاه سختیها را تجربه میکنند
- اطلاعیه راهپیمایی یومالله جهانیقدس ۱۴۰۳ استان کرمانشاه صادر شد
- بازدید بیش از ۲۳۰ هزار مسافر نوروزی از جاذبههای گردشگری کرمانشاه
- تکمیل زائرسرا و خانه عالم امام زاده ابراهیم(ع) طاقبستان کرمانشاه
مومنان به سوی نور هدایت میشوند/ زنده شدن فردی پس از ۱۰۰ سال به اذن خدا
به گزارش پایگاه خبری شهر روشن از کرمانشاه، آیات نورانی قرآن کریم از سوی خداوند متعال (و از طریق جبرئیل به عنوان منبع وحی الهی) به پیامبر اسلام(ص) و برای هدایت، رستگاری، تفکر و افزایش تقوا در انسانها ارسال شده است که هر آیه مبارک از این کتاب آسمانی بیانگر قدرت، سیطره و عظمت پرودگار در جهان است.
براساس این گزارش، پایگاه خبری شهر روشن استان کرمانشاه، بنا بر رسالت و تعهدی که در پرداختن به مباحث دینی و اعتقادی برای آگاهیرسانی بیشتر در این زمینه به افراد جامعه دارد، هر روز با انتشار صفحهای نورانی از قرآن کریم در اشاعه دستورات الهی (در راستای پیشگیری از مهجوریت آیات نورانی و نیز ترویج فرهنگ قرآنی) تلاش میکند.
سوره مبارکه «بقره» بهعنوان دومین سوره از قرآن کریم دارای ۲۸۶ آیه و جزو سورههای مدنی است که از دیگر نامهای آن میتوان به «فسطاطالقرآن» اشاره کرد و با فضیلتترین آیات آن نیز به آیهالکرسی شهرت دارد.
*سوره مبارکه «بقره» آیات نورانی ۲۵۷ الی ۲۵۹:
((بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِینَ کَفَرُوٓا أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَٰٓئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (٢۵٧)
خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آوردهاند؛ آن ها را از ظلمت ها، به سوی نور بیرون میبرد. (اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آن ها طاغوت ها هستند؛ که آن ها را از نور، به سوی ظلمت ها بیرون میبرند؛ آن ها اهل آتش اند و همیشه در آن خواهند ماند.(۲۵۷)
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رَبِّهِٓ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللَّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (٢۵٨)
آیا ندیدی (و آگاهی نداری از) کسی [= نمرود] که با ابراهیم در باره پروردگارش محاجه و گفتگو کرد؟ زیرا خداوند به او حکومت داده بود؛ (و بر اثر کمی ظرفیت، از باده غرور سرمست شده بود؛) هنگامی که ابراهیم گفت: «خدای من آن کسی است که زنده میکند و میمیراند.» او گفت: «من نیز زنده میکنم و میمیرانم!» (و برای اثبات این کار و مشتبهساختن بر مردم دستور داد دو زندانی را حاضر کردند، فرمان آزادی یکی و قتل دیگری را داد) ابراهیم گفت: «خداوند، خورشید را از افق مشرق میآورد؛ (اگر راست میگویی که حاکم بر جهان هستی تویی،) خورشید را از مغرب بیاور!» (در اینجا) آن مرد کافر، مبهوت و وامانده شد. و خداوند، قوم ستمگر را هدایت نمیکند.(۲۵۸)
أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَىٰ قَرْیَهٍ وَهِیَ خَاوِیَهٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ یُحْیِی هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَهَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَهَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَهً لِلنَّاسِ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ کَیْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (٢۵٩)
یا همانند کسی که از کنار یک آبادی (ویران شده) عبور کرد، در حالی که دیوارهای آن، به روی سقف ها فرو ریخته بود، (و اجساد و استخوان های اهل آن، در هر سو پراکنده بود؛ او با خود) گفت: «چگونه خدا این ها را پس از مرگ، زنده میکند؟!» (در این هنگام،) خدا او را یکصد سال میراند؛ سپس زنده کرد؛ و به او گفت: «چهقدر درنگ کردی؟» گفت: «یک روز؛ یا بخشی از یک روز.» فرمود: «نه، بلکه یکصد سال درنگ کردی! نگاه کن به غذا و نوشیدنی خود (که همراه داشتی، با گذشت سال ها) هیچگونه تغییر نیافته است! (خدایی که یک چنین مواد فاسدشدنی را در طول این مدت، حفظ کرده، بر همه چیز قادر است!) ولی به الاغ خود نگاه کن (که چگونه از هم متلاشی شده! این زنده شدن تو پس از مرگ، هم برای اطمینان خاطر تو است، و هم) برای اینکه تو را نشانهای برای مردم (در مورد معاد) قرار دهیم. (اکنون) به استخوان ها (ی مرکب سواری خود نگاه کن که چگونه آن ها را برداشته، به هم پیوند میدهیم، و گوشت بر آن میپوشانیم!» هنگامی که (این حقایق) بر او آشکار شد، گفت: «میدانم خدا بر هر کاری توانا است».(۲۵۹)
انتهای پیام/ت