به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی شهر روشن از کرمانشاه، رزمندگان دفاع مقدس استان همواره خاطرات ارزشمندی در سینه و اذهان خود محفوظ دارند، که پای سخنان تاریخی آنان باید نشست و درس ایستادگی و مقاومت را برای ساخت آینده بهتر کشور عزیزمان ایران اسلامی آموخت.
براساس این گزارش، بخشی از خاطرات دلاور رزمنده “سیاوش حسین پور” آورده شده است که در ادامه به آن اشاره می شود:
به یاد ورزشکار برجسته رشته پرورش اندام، پهلوان محمدرضا میرزایی و به پاسداشت و رشادت های رزمندگان تیپ حضرت مسلم ابن عقیل و به ویژه دلاوران دفاع مقدس: علی اکرم حیدری، خورشید نوری تبار، محمد پرون ، رسول پرندآور، لطیف حاتمی و دیگر هم رزمان شهیدش فیادشعله، شهبازی، صحبت میرزایی و… نیز به حماسه ای ازحماسه های پهلوان رشید شهید جاویدالاثر محمدرضا می پردازیم.
نشان تو گه از زمین گاهی ز آسمان می جویم
ببین چه بی پروا ره تو می پویم ، بگو کجایی
شهید محمدرضا میرزایی قبل از شروع جنگ در اهواز مشغول به خدمت بود. با آغاز جنگ تحمیلی در سال ۵۹ به دیار خود گیلانغرب بر می گردد.

در ابتدای سال ۶۰ تصمیم می گیرد همانند سایر دلاوران به دفاع کردن از کیان جمهوری اسلامی بپردازد، در ابتدا به بسیج عشایری در منطقه سه کوچِگ(سنگ) ملحق و پس از چند روز به سرگروه بسیج عشایری منصوب می شود. در ادامه فعالیت در زمستان سال ۶۰ به جبهه تنگ حاجیان رفته و بعد از مدتی از ناحیه دست محروح که بعد از درمان مجددا راهی جبهه می شوند.
شهید جاویدالاثر “محمدرضا میرزایی” در جبهه ها از جمله محور های عملیاتی گیلانغرب و سومار حضوری مثال زدنی داشتند.
این پهلوان جسور و فداکار بار ها با جسارت و رشادت خود را با دیگر هم رزمانش از تیپ حضرت مسلم ابن عقیل(ع) به پشت خط مقدم عراقی ها می رساند و اهداف مورد نظر را شناسائی می کردند.
محمدرضا در اوایل سال ۶۲ با تقاضای دوستان و هم رزمانش عضو بسیج سپاه گیلانغرب می شود و در جبهه تاجیک قدیم؛ (داره گره و تک درخت) حضور پیدا می کند، با توجه به جسارتی که در وجودش بود به عنوان نیروی زبده به عضویت گروه رزمی تیپ به فرماندهی علی اکرم حیدری انتخاب می شود.
محمدرضا در تاریخ ۱۲ بهمن سال ۶۲ بر اساس برنامه از پیش تعین شده به منظور شناسائی موقعیت ارتش عراق و ضربت به آن ها، با سایر هم رزمانش همچون خورشید نوری تبار، محمد پرون و… به قلب خط دشمن می زنند و در حین شناسایی، به کمین ارتش عراق می خورند و بعد از اجرای رزم جانانه به درجه رفیع شهادت می رسد و به دلیل شرایط سخت کمین پیکر مطهر و رعنایش به جا می ماند.
متعاقب این جریان، هم رزمانش مجدد و در چندین شب به منظور شناسایی و انتقال پیکرش به تجسس می پردازند، اما اثری از قامت رعنای این شهید معزز وجود ندارد و نام جاوید الاثر را به صفحات زرین تاریخ جنگ مزین می کند.

روحش شاد و یادش در دل ها ماندگار باد.
برای خانواده ابن شهید جاوید اثر و عزیز از جمله برادر سلحشور لطیف میرزایی آرزوی سلامتی و سر بلندی داریم.
در نظر بود از خاطرات برادر عزیزم لطیف میرزایی که وجودش به جبهه تعلق داشت، به این متن اضافه کنیم، اما ایشان با شکسته نفسی فرمودند، من در مقابل شهدا شرمنده ام.
یادگار دفاع مقدس: فریبرز کرمی
انتهای پیام/ت