به گزارش شهر روشن از کرمانشاه، ندا جوادی از گروه فرهنگ و هنر یادداشتی در خصوص طراشعر ارائه کرده که در ادامه آمده است:

طراشعر، شعری است که در آن علاوه بر بیان شفاف معنا، شکل ظاهری حروف نیز با جلوه‌نمایی منحصربه‌فرد اهمیت ویژه دارد. بنیان‌گذار این سبک جدید شعری امین افضل پور است. یکی از آرایه‌های ادبی که همواره نزد هواخواهان و مشتاقان ادبیات تأثیرگذار بوده است، آرایه ایجاز بوده، ایجاز یعنی تلخیص و پیراستن شعر و نثر از حواشی و زوائد، به‌طوری‌که، بیشترین توان بیان در عین داشتن کمترین تعداد کلمات، ابیات و جملات حاصل آید.

ایجاز مهم‌ترین آرایه‌ای است که در سبک شعری «طراشعر» کاربرد دارد. در طراشعر، همراهیِ واژه با تصویر نه‌تنها از بار معنایی واژه کم نمی‌کند، بلکه این همراهی شکوهمند و خردمندانه سبب اثرگذاری بیشتر با بار معنایی بیشتر در کوتاه‌ترین زمان ممکن در ذهن مخاطب می‌شود.

طراشعر با تلفیق شعر و واژه، آن‌هم شعری که کاملاً با تصویر بخشی واژه مرتبط و هماهنگ است، گونه‌ای خلق اثر هنری است. هنری که مخاطب را وادار می‌کند همه حواس خود را به کار گیرد تا در هنگام مواجه‌شدن با طراشعر از خلاقیت و آفرینش ادبی لذت ببرد.

در مفهوم کلی، هنر برای خلق لحظه‌هایی خاص در دل و روح انسان‌ها، پدید آمده است. در طراشعر، که نوعی هنرتجسمی نیز محسوب می‌شود این لحظه در کمال خود شکل خواهد گرفت. در طراشعر، تمام حروف درگیر مفهوم شعر نمی‌شوند. بلکه آن حرف از کلمات شعر که همخوانی و هماهنگی با شعر دارد بار معنایی را بر عهده می‌گیرد.

این همخوانی و هماهنگی بر عهده آفریننده هنری و ذوق او است. حالا ممکن است سؤال پیش بیاید که آیا مخاطب ما، می‌تواند مفهوم شعر را فاقد استفاده از حواس بینایی، متوجه شود؟ جواب بله است. در این سبک حتی بی‌نیاز از دیدن هم مفهوم رسانی بین آفریننده اثر و مخاطب برقرار می‌شود. اما جلوه تصویری شعر، روح و روان مخاطب را بیشتر به چالش می‌کشاند. مخاطب در طراشعر، وادار به تفکر و تعمق شده تا به کشفی بزرگ نائل شود.

طراشعر درزمان مدرنیته خلق شده. انسان مدرنیته انتظار دارد در کوتاه‌ترین زمان ممکن از هنر لذت ببرد. شاید برای همین موضوع است که ایجاز در طراشعر حرف اول را می‌زند.