به گزارش شهرروشن از کرمانشاه، استان کرمانشاه در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی نقش بسیاری داشته است. وقایع مهرماه سال ۵۷ که به دنبال محاصره منزل حضرت امام خمینی(ره) در نجف رخ داد را می‌توان سرآغاز شکل گیری دوره جدیدی از تنش‌ها، تظاهرات‌های گسترده و اعتصابات وسیع در این استان دانست و این تنش‌ها و تظاهرات هر روز گسترش می‌یافت.

علاوه بر شهر کرمانشاه، در همه شهرهای بزرگ و کوچک این استان روزبه‌روز بر دامنه ناآرامی‌ها و تظاهرات‌های انقلابی افزوده می‌شد؛ به‌گونه‌ای که تا بهمن ۱۳۵۷ به‌صورت آتشفشانی فعال، تار و پود قدرت خودکامه رژیم شاهنشاهی را در خود ذوب کرد.

از نخستین ساعات نهم مهرماه سال ۱۳۵۷ کرمانشاه حال و هوای دیگری یافت. اخبار ایجاد محدودیت برای حضرت امام خمینی(ره) در نجف موجب شد که رهبران روحانی در شهرهای مختلف سراسر کشور دست به فراخوانی عمومی بزنند و از مَردم دعوت کنند در پاسخ به محدودیت‌های مذکور به حمایت از امام راحل برخیزند.

به‌دنبال این فراخوان، که با هماهنگی رهبران مذهبی و روحانی صورت گرفت، سراسر کشور عرصه تظاهرات، اعتصابات و جلسه‌های اعتراض‌آمیز شد. رهبران روحانی و مذهبی کرمانشاه نیز مقدمات اعتراضی گسترده را از اجتماع عظیم مردمی در مسجد آیت‌الله بروجردی و مساجد جامع این شهر فراهم کردند.

پس از حضور و گسترش اجتماع مَردم، راهپیمایی و تظاهرات به‌سوی خیابان‌های منتهی به مسجد جامع شروع شد و مَردم معترض شعارهای کوبنده علیه شاه سر دادند، که سبب درگیری شدید و تیراندازی پلیس به سوی تظاهرکنندگان شد که در این بین چند نفر از تظاهرکنندگان زخمی شدند و همین امر خشم مَردم کرمانشاه را افزون‌تر کرد و با چوب، چماق و سنگ به پلیس حمله کردند و با مواد آتش‌زا و سنگ شیشه مراکز فساد و فحشاء و مشروبات ‌فروشی‌ را شکستند و برخی از آنان را نیز به آتش کشیدند.

دامنه درگیری و جنگ و گریز مَردم و پلیس در خیابان‌های اصلی و مرکزی شهر و ساختمان استانداری کرمانشاه بیش از پنج ساعت به‌طول انجامید و تظاهرکنندگان تا نیمه شب با مأموران امنیتی و انتظامی زدوخورد داشتند. در نتیجه این درگیری، که از ساعت ۶ عصر تا نیمه‌شب ادامه داشت، سه نفر از مردم کرمانشاه شهید و حدود ۳۰ نفر نیز به‌شدت مجروح شدند.

تظاهرات نهم مهر سال ۱۳۵۷ در کرمانشاه بزرگ‌ترین تظاهرات در کشور بود، به‌طوری که تعداد تظاهرکنندگان را حدود هشت تا ۱۰ هزار نفر برآورد کرده بودند.

شهید صادق صابون شهید بزرگترین راهپیمایی

شهید صادق صابون‌پز که با آغاز حرکت مَردم علیه رژیم طاغوت خود را موظف می‌دانست تا پیام‌ها و اطلاعیه‌های حضرت امام خمینی(ره) را به مَردم برساند، نامش در زمره نام نخستین شهدای تظاهرات شهر کرمانشاه قرار دارد.

وی در سال ۱۳۳۶ در خانواده مذهبی و مرفه در کرمانشاه به دنیا آمد، از همان اوایل کودکی فرایض دینی را فرا گرفت و همراه با تحصیل، کتب مذهبی را نیز مطالعه می‌کرد.

شهید صابون‌پز پس از گذراندن دوران دبیرستان برای تحصیل در رشته نقشه برداری به دانشگاه تهران رفت و پس از اتمام دوران تحصیلاتش به کرمانشاه بازگشت و علیه رژیم ستمشاهی به مبارزه پرداخت.

وی از سال ۱۳۵۲ فعالیت‌های گسترده خود را آغاز کرد و در آگاهی رسانی به مَردم در جریان پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش بسزایی داشت. شهید صابون‌پز که تحت تأثیر تربیت درست خود هرگز از کمک به فقرا غافل نبود و اخلاقی بسیار پسندیده داشت، در همه سال‌های عمرش از کمک به فقیران دریغ نکرد.

شهید صابون‌پز به اندازه‌ای عاشق شهادت بود که همواره غسل شهادت می‌کرد و سرانجام نیز در غروب روز نهم مهرماه سال ۱۳۵۷ در سن ۲۱ سالگی پس از شرکت در تظاهرات خیابانی و بعد از به آتش کشیدن یکی از مراکز فساد مورد اصابت گلوله دژخیمان رژیم ستمشاهی قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت رسید.

از خودگذشتگی شهید صابون پز

هم‌رزم شهید صابون‌پز و برادر شهیدان اشک تلخ در گفتگویی به وقایع و نا آرامی‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: بعد از واقعه سال ۱۳۵۶ و سپس رخ دادن واقعه تبریز، کرمانشاه در حال تلاش برای تدارک و انجام اقدامات انقلابی و مَردمی بود و شاید اولین حرکت در کرمانشاه بعد از واقعه میدان ژاله تهران و فراگیر شدن جریان حرکت انقلاب در همه کشور رخ داد که منجر به شهادت صادق صابون‌پز در مهر ماه ۱۳۵۷ در کرمانشاه شد.

صادق اشکتلخ ادامه داد: پخش اطلاعیه‌هایی در محکوم کردن جنایات ۱۷ شهریور، موجب شکل‌گیری اولین اجتماع در نهم مهر سال ۱۳۵۷ بعد از نماز ظهر در مسجد آیت الله بروجردی شهر کرمانشاه شد و اجتماع کنندگان بعد از خارج شدن از مسجد با راهپیمایی به سمت میدان آیت الله کاشانی برای نشان دادن اعتراضات خود نسبت به محکوم کردن جنایات وقایع اخیر حرکت کردند که در آنجا با صف‌های گارد جاویدان و شهربانی مواجه شدند.

وی افزود: تقابل نیروهای مَردمی با گارد جاویدان موجب درگیری خیابانی و حمله جوانان انقلابی به سمت مشروبات ‌فروشی‌ها شد که در این درگیری دست برادر بنده شهید حسین اشکتلخ توسط شیشه شکسته شده به‌شدت زخمی شد و در این بین جوانی با پاره کردن پیراهن خود دست شهید حسین را برای بند آمدن خونریزی بست.

اشکتلخ ادامه داد: بعد از بستن دست زخمی برادربنده توسط آن جوان، نام او را که پرسیدیم جواب داد صادق هستم و او برای ادامه دادن مبارزات خیابانی از ما جدا شد.

وی با بیان اینکه ایستادگی مَردمی در این راهپیمایی و ادامه درگیری‌های خیابانی مَردم با گارد شاهنشاهی، سبب به شهادت رسیدن تعدادی از جوانان به دست نیروهای رژیم ستم‌شاهی شد، خاطر نشان کرد: شهید صابون‌پز نیز در این درگیری با همان پیراهن پاره شهید شد.

نحوه رفتارش با کارگر و مقامات یکسان بود

همسر شهید صابون‌پز در گفتگویی، اظهار داشت: همه زندگی ۲۱ ساله‌اش خاطره بود، وی دلسوز و مهربان بود و هر چه داشت به فقرا و نیازمندان می‌بخشید.

وی ادامه داد: همسرم در واحد تولیدی‌اش بلوز مخصوص می‌بافت اما نپوشیده آن را می‌بخشید، رفتارش با کارگری که در خانه ما کار می‌کرد همانطور مانند کسی بود که بالاترین مقام را داشت.

وی با بیان اینکه شهید صابون‌پز عاشق فامیل بود و وصله رحم را به جا میآورد، افزود: اینکه می‌گویند خدا گُل ورچین هست، در مورد صادق صدق کرد.

همچنین خواهر شهید صادق صابون‌پز در گفتگویی مهر، اظهار داشت: به قول زنده‌یاد آیت الله نجومی(ره) یوسف زمانه بود، مثل اسمش صادق، درستکار و راستگو بود.

انتهای پیام/ت