به گزارش شهرروشن از کرمانشاه، پروفسور سیدحسن امین درباره نتایج انتخابات، انتظارات مَردم و دعوت به آرامش و همدلی پیامی صادر کرده که در ادامه آمده است:

بسمه تعالی

دموکراسی، مَردم سالاری یا حکومت مَردم بر مَردم از طریق انتخابات ادواری و برابر اصل هر یک نفر، یک رای، بی‌عیب و ایراد نیست، اما بشر تا کنون سیستم حکمرانی بهتری کشف و تجربه نکرده است. این سبک حکمرانی در فرهنگ ایران و اکثر قریب به اتفاق کشورهای همسایه ما، نهادینه نشده است.

تاریخ ایران نه تنها پیش از مشروطیت، بلکه در صد و پانزده ساله اخیر پس از مشروطیت هم با همه تلاش‌ها و فداکاری‌ها، روی دموکراسی به خود ندیده است.

فرهنگ ما قدرت را تقدیس می‌کند و همه ما هر کدام مان بیش و کم مستبد و زورگوییم، اگر نتوانسته‌ایم بیشتر استبدادمان را تحمیل کنیم، به قول سعدی زور مَردم آزاری نداشته‌ایم. در خانه، در اداره، در خیابانها همه تا می‌توانیم زور می‌گوییم.

از ایران و کشورهای مسلمان، بگذریم، حتی در غرب هم که ظاهرا دموکراسی حاکم است، شواهد مشکلات عملی این سیستم را در امریکا در انتخاب ترامپ و بعد اعتراضات طرفداران او پس از رای آوردن بایدن دیدیم.

با این ملاخظات، از انتخاباتی هم که در ایران سال جاری ۱۴۰۰ صورت گرفت و به پیروزی قابل پیش‌بینی آقای رئیسی انجامید، انتظار فوق‌العاده نباید داشت. یعنی اگر این انتخابات را با انتخابات ۱۱۵ سال گذشته ایران چه قبل و چه بعد از انقلاب (و نه با انتخابات ایده آل آرمانی موعود در اذهان ایده آلیست‌ها) مقایسه کنیم، آرام می‌گیریم.

تجربه نسل آرمانی من که هفتاد سال به بالا داریم، نشان داد که تندروی، شورش، مبارزه مسلحانه و جنگ‌های چریکی جواب نمی‌دهد و تخریب و نابود کردن سرمایه‌های مادی و معنوی ملی خسارتی جبران ناپذیر در مسیر توسعه و رفاه عمومی است.

مهم‌تر از همه، ما تجربه داریم که صاحب قدرتانی که در رژیم پهلوی و بعد در نظام جمهوری اسلامی بر ما حکومت کردند، از کرات دیگر به ایران هبوط نکرده‌اند، همشهریان خود ما، همکلاسی‌ها، همسایه‌ها و بسا که قوم و خویش‌های خود ما بوده و هستند، و باز مهم‌تر ازهمه این که ما قادر به حذف و نفی مخالفان خود نیستیم، پس نه تنها پس از انتها یافتن تبلیغات انتخاباتی، تندروی، ترویج خصومت و پرخاشگری، توجیه عقلانی ندارد، بلکه در عمل هم چاره‌ای جز صبر و انتظار، مدارا، فرهنگ‌سازی برای نهادینه کردن دموکراسی و تقویت احزاب سیاسی، مذاکره، گفتگو و مطالبه‌گری از طرق خشونت پرهیز و استفاده از ظرفیت‌های قوانین اساسی و عادی حاکم نداریم.

البته من در این مسیر، هم فرهنگ‌سازی از طریق یکی از نشریات و هم استفاده از ظرفیت‌های قانونی مثل تقاضای اخذ مجوز برای تجدید حیات حزب ایران که ستون فقرات جبهه ملی بوده است، حرکت کرده‌ام و به نتیجه نرسیده‌ام، چون هم وزارت ارشاد مجله را توقیفش کرد و هم وزارت کشور به حزب مجوز نداد! اما، از آینده ناامید نیستم و برای آیندگان شرایط بهتری را خواهانم.

در این شرایط، از کنشگران سیاسی و اجتماعی به ویژه آنان که برای نامزدان دیگری جز آقای رئیسی فعالیت کردند و یا اساسا انتخابات را تحریم کردند، انتظار می‌رود که از تشدید اختلاف‌ها و تعمیق شکاف‌ها بین خود و دولت جدید بپرهیزند و هر گونه حرکتی را که بالفعل یا بالقوه به هرج و مرج و خشونت منجر شود، محکوم کنند، تا بلکه دولت آقای رئیسی فرصتی برای انجام وعده‌های خود به خیر عموم و منافع عام بیندیشد.

همه ایرانی هایی که به آقای رئیسی رآی دادند یا ندادند، به عنوان شهروندان کشور حق تعیین سرنوشت خود را دارند و به ویژه آنها که شرکت نکردند و آنان که شرکت کردند و به کسی رآی ندادند (صاحبان آراء باطله)، باید با تجمیع و هم‌افزایی نیروها و انتقال تجربه‌ها خود را برای به دست گرفتن قدرت قانونی در انتخابات آینده، آماده کنند.

از دولت آقای رئیسی و تیم حامیان ایشان نیز انتظار می‌رود که وعده‌های خود را به یاد بسپارند و با سیاستی در جهت رفع مشکلات معیشتی مردم و جلوگیری از فساد و تبعیض، توآم با ایجاد تعادل و توازن در سیاست خارجی در پیش گیرند، و هم از تحرکات فعالان سیاسی و منتقدان نظام به ویژه زندانیان سیاسی جرم‌زدایی کنند و با تعقیب برنامه‌های انسانی موجب فراهم شدن جو آرامش و آسایش عمومی برای همه شهروندان شوند.

زندگی کنید و به دیگران فرصت زندگی دهید.
پاینده ایران
سیدحسن امین

انتهای پیام/ ت