به گزارش پایگاه خبری شهر روشن از کرمانشاه، عملکرد شوراهای روستایی و دهیاری‌ها طی این سال‌ها بسیار جالب توجه و تحسین برانگیز بوده است.
آن‌ها طی این سال‌ها از توسعه زیرساخت‌ها و برقراری خدمات مورد نیاز روستاییان گرفته تا رونق بخشیدن به بوم گردی و حفاظت از جنگل‌ها و مهار آتش سوزی‌ها حضوری بسیار فعال داشته‌اند.
در نقطه‌ی مقابل اغلب شهرهای استان کرمانشاه طی این دهه‌های اخیر با وجود شکل‌گیری شوراها، اسیر یک رشد افسارگسیخته و بی‌برنامه بوده‌اند. آن‌ها نه تنها توسعه پایداری را به خود ندیده‌اند بلکه بسیاری از پتانسیل‌ها، استعدادها، توانمندی‌ها و داشته‌های ارزشمند خود را نیز از دست داده‌اند.
شهرهایی مانند کرمانشاه، صحنه، پاوه، کرند، هرسین و … همگی باغ شهرهایی زیبا با یک معماری سنتی جالب بوده‌اند، اما طی این چند دهه اخیر و به لطف ناتوانی مزمن شوراهای شهری، نه از آن معماری چشم‌نواز سنتی و تاریخی اثری مانده و نه از آن باغات سرسبز و خرم نشانی پیدا است.
طی این سال‌ها شهرها حتی از ایجاد یک سامان مناسب برای شهروندان خویش عاجز بوده‌اند چه رسد به اینکه کانونی برای توسعه پایدار مناطق پیرامونی خویش و به ویژه روستاها باشند.
زندگی در اغلب این شهرها، آن لطف و صفای گذشته خود را برای شهروندان از دست داده است و بسیاری به امید فردایی بهتر از آن‌ها مهاجرت کرده‌اند.
به همان اندازه که شهرها دست به تخریب جاذبه های گردشگری و تاریخی خویش زده‌اند؛ روستاها به توسعه این حوزه ها همت گمارده‌اند. در روستاها هنوز انواع محصولات باغی و کشاورزی با کیفیت مناسب تولید می‌شوند.
روستاها همچنین بخش عظیمی از جذابیت‌های فرهنگی و فولکوریک خود را حفظ کرده‌اند و جشن‌های فصلی آن‌ها گاه هزاران نفر را به منطقه می‌کشاند.
از این نمونه‌های موفق می‌توان به روستاهای هجیج، داریان، زردویی، نسمه، شرکان، تین، دودان، گلالی، ساتیاری، خانقاه، شمشیر، کرتویج، کندوله، پیران، کانی کوچکینه، فش و … اشاره کرد که به ویژه با موج تازه بوم گردی و طبیت گردی در کشور، در طول سال شاهد حضور گسترده گردشگران هستند.
در این شرایط ناامیدکننده شهرها، روستاهای توانمند از جمله امیدهای کرمانشاه برای برون رفت از این وضعیت دشوار توسعه نیافتگی محسوب می‌شوند. کیفیت زندگی و رونق اقتصادی در برخی از این روستاها آنچنان بهبود یافته که موجب شکل‌گیری یک مهاجرت معکوس شده است.
جان کلام اینکه شورای روستاها طی این سال‌ها بسیار توسعه یافته‌تر و دغدغه‌مندتر از همتایان خود در شهرها عمل کرده‌اند و عقلانیت حکم می‌کند شوراهای شهرها، آن‌ها را به عنوان یک الگوی موفق در توسعه پایدار برای خویش در نظر بگیرند.
یادداشت: “بهزاد خالوندی”
انتهای پیام/ت