پیامبر اسلام صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَ آلِهِ فرمودند:
۞ هر که در گفتارش صلوات بر من و علی بن أبی طالب علیهما السلام باشد وارد بهشت می‌شود. ۞
Friday, 26 April , 2024
امروز : جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 18 شوال 1445
شناسه خبر : 1936
  پرینتخانه » اجتماعی, اخبار جدید, اخبار ویژه, پیشنهاد سردبیر, سایر اخبار, فرهنگی و ادبی, قرآن کریم تاریخ انتشار : ۲۴ فروردین ۱۳۹۸ - ۱:۰۸ |
هر روز با کلام وحی/30

انفاق خالصانه در راه خدا/ با متجاوزان و فتنه‌گران متعدی مبارزه کنید

مبارزه با متجاوزان و فتنه‌گران از موضوعاتی است که در سوره مبارکه «بقره» وجود دارد و در آیات این سوره نورانی آمده است: در راه خدا انفاق کنید و (با ترک انفاق) خود را به هلاکت نیفکنید، نیکی کنید! که خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد.
به گزارش پایگاه خبری شهر روشن از کرمانشاه، آیات نورانی قرآن کریم از سوی خداوند متعال (و از طریق جبرئیل به عنوان منبع وحی الهی) به پیامبر اسلام(ص) و برای هدایت، رستگاری، تفکر و افزایش تقوا در انسان‌ها ارسال شده است که هر آیه مبارک از این کتاب آسمانی بیان‌گر قدرت، سیطره و عظمت پرودگار در جهان است.

براساس این گزارش، پایگاه خبری شهر روشن استان کرمانشاه، بنا بر رسالت و تعهدی که در پرداختن به مباحث دینی و اعتقادی برای آگاهی‌رسانی بیشتر در این زمینه به افراد جامعه دارد، هر روز با انتشار صفحه‌ای نورانی از قرآن کریم در اشاعه دستورات الهی (در راستای پیشگیری از مهجوریت آیات نورانی و نیز ترویج فرهنگ قرآنی) تلاش می‌کند.

سوره مبارکه «بقره» به‌عنوان دومین سوره از قرآن کریم دارای ۲۸۶ آیه و جزو سوره‌های مدنی است که از دیگر نام‌های آن می‌توان به «فسطاط‌القرآن» اشاره کرد و با فضیلت‌ترین آیات آن نیز به آیه‌الکرسی شهرت دارد.

*سوره مبارکه «بقره» آیات نورانی ۱۹۱ الی ۱۹۶:

((بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَالْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذَلِکَ جَزَاء الْکَافِرِینَ ﴿۱۹۱﴾

و آن‌ها را [بت‌پرستانی که از هیچ‌گونه جنایتی ابا ندارند] هر کجا یافتید، به قتل برسانید! و از آن جا که شما را بیرون ساختند [مکه‌]، آن‌ها را بیرون کنید! و فتنه (و بت‌پرستی) از کشتار هم بدتر است! و با آن‌ها، در نزد مسجد‌الحرام (در منطقه حرم)، جنگ نکنید! مگر اینکه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیکار کردند، آن‌ها را به قتل برسانید! چنین است جزای کافران! (۱۹۱)

فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۱۹۲﴾

و اگر خودداری کردند، خداوند آمرزنده و مهربان است. (۱۹۲)

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَهٌ وَیَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ ﴿۱۹۳﴾

و با آن‌ها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند؛ و دین، مخصوص خدا شود. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آن‌ها نشوید! زیرا) تعدّی جز بر ستمکاران روا نیست. (۱۹۳)

الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ﴿۱۹۴﴾

ماهِ حرام، در برابر ماهِ حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شکستند، و در آن با شما جنگیدند، شما نیز حق دارید مقابله به‌مثل کنید.) و تمام حرام‌ها، (قابلِ) قصاص است. و (به طور کلّی) هرکه به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدّی کنید! و از خدا بپرهیزید (و زیاده روی نکنید)! و بدانید خدا با پرهیزکاران است! (۱۹۴)

وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۹۵﴾

و در راهِ خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید! و نیکی کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد. (۱۹۵)

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَهَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَهٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَهٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَهِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَهِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَهٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَهٌ کَامِلَهٌ ذَلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿۱۹۶﴾

و حج و عمره را برای خدا به اتمام برسانید! و اگر محصور شدید، (و مانعی مانند ترس از دشمن یا بیماری، اجازه نداد که پس از احرام‌بستن، وارد مکه شوید،) آن‌چه از قربانی فراهم شود (ذبح کنید، و از احرام خارج شوید)! و سرهای خود را نتراشید، تا قربانی به محلش برسد (و در قربانگاه ذبح شود)!

و اگر کسی از شما بیمار بود، و یا ناراحتی در سر داشت، (و ناچار بود سر خود را بتراشد،) باید فدیه و کفّاره‌ای از قبیل روزه یا صدقه یا گوسفندی دهد! و هنگامی که (از بیماری و دشمن) در امان بودید، هرکه با ختم عمره، حج را آغاز کند، آنچه از قربانی برای او میسّر است (ذبح کند)! و هر که نیافت، سه روز در ایام حج، و هفت روز هنگامی که باز می‌گردید، روزه بدارد!

این، ۱۰ روز کامل است. (البته) این برای کسی است که خانواده او، نزد مسجدالحرام نباشد [اهل مکّه و اطرافِ آن نباشد]. و از خدا بپرهیزید! و بدانید که او، سخت‌کیفر است! (۱۹۶))

انتهای پیام/ت

به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : ۰
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در پایگاه خبری شهر روشن منتشر خواهد شد.